Faktoring stał się popularnym sposobem finansowania przedsiębiorstw. Jest to podyktowane tym, że klienci firm wybierają długi okres płatności lub opóźniają wypłacanie należności. Faktoring (finansowanie faktur) zapewnia szybkie odzyskiwanie pieniędzy. Jak rozliczać rachunki korzystając w faktoringu? Jak księgować faktoring? Podpowiemy w niniejszym artykule.
Czym jest faktoring?
Finansowanie faktur polega na przeniesieniu długu na osobę trzecią bez informowania i zgody naszego wierzyciela. W tym celu tworzona jest umowa faktoringu. Zawarte są w niej trzy strony. Po pierwsze przedsiębiorca, który ma dłużnika (faktorant). Po drugie instytucja finansowa przejmująca dług (faktor). Procedurę tą można przeprowadzić, jeżeli w zapisach umowy pomiędzy faktorantem, a jego dłużnikiem nie ma zapisu o tym, że strony nie zgadzają się na zbycie długu osobom trzecim.
Zasadą faktoringu nie jest ściąganie długu z zaległych faktur. Finansowanie faktur polega na tym, że przedsiębiorca wystawia swojemu kontrahentowi fakturę, ale nie chcąc czekać na należność do terminu opisanego na fakturze, sprzedaje ją faktorowi. Co ważne, operacja musi być przeprowadzona przed terminem zapłaty zapisanym na fakturze. Istnieją dwa typy faktoringu – pełny i niepełny. W pierwszym rozwiązaniu instytucja finansowa kupująca dług bierze całkowicie na siebie ewentualne problemy z wypłacalnością naszego kontrahenta. W faktoringu niepełnym, gdy mamy sytuację, w której dłużnik nie spłaca wierzytelności, przedsiębiorca dostaje zaliczkę wpłaconą na poczet faktury. Jest możliwe skorzystanie z opcji mieszanej. Faktor w tym rozwiązaniu przejmuje ryzyko niewypłacalności dłużnika w części. Określa się to w umowie faktoringowej. Otrzymujemy wtedy gwarantowaną w dokumencie kwotę.
Jak księgować faktoring?
Księgowanie faktoringu (zobacz więcej: https://faktoria.pl/porada/ksiegowanie-faktoringu-jak-ksiegowac-faktoring-roznego-typu) zależy od tego, jaki jego rodzaj został wybrany. Przy pełnym finansowaniu wierzytelność wyksięgowuje się w dniu przekazania jej faktorowi. Ten rodzaj faktoringu jest po prostu traktowany jako sprzedaż długu i zgodnie z art. 42 ust. 3 pieniądze od faktora zalicza się do przychodów finansowych. Ważne jest też zaksięgowanie opłat dla faktora za przeprowadzenie procedur. Zapisuje się jako rozliczenie zakupu. W przypadku faktoringu niepełnego nie można wyksięgować długu. Istnieje bowiem ryzyko niewypłacalności wierzyciela. Umowa faktoringowa traktowana jest w tym wypadku jako umowa kredytowa. Po uregulowaniu płatności przez kontrahenta zawiera się informację o zapłacie należności za fakturę. Jeżeli dług nie zostanie uregulowany to faktorant musi zwrócić należność za fakturę faktorowi. Tą operację księguje się jako pozostałe rachunki. Przy faktoringu mieszanym księguje się koszty finansowe, którymi jest część długu przejęta przez faktora.
Zalecamy przejrzenie zapisów umowy faktoringowej przed księgowaniem, gdyż jest ono zależne od rodzaju faktoringu. Pozwoli to na ustrzeżenie się błędów w księgach i późniejszych problemów oraz niezgodności.